You are currently viewing Jak na ironię losu – dlaczego to stwierdzenie jest niepoprawne?

Jak na ironię losu – dlaczego to stwierdzenie jest niepoprawne?

Ironia to drwina, złośliwość, pogarda, wyśmiewanie, szyderstwo ukryte w wypowiedzi pozornie aprobującej. Można więc mówić ironicznie o jakiejś osobie bądź sprawie, a także poczuć się dotkniętym ironią czy zranionym użyciem przez kogoś ironii w stosunku do nas.

Ze względu na to, że z ironią w różnej postaci spotykamy się dość często, naturale jest, że równie często o niej mówimy. I tak poprawnie powiemy jak na ironię ironia losu. Niepoprawną formą będzie natomiast jak na ironię losu – stanowi to bowiem skrzyżowanie (skontaminowanie) dwóch poprawnych form i w rezultacie jest błędem. Poniżej przedstawiam zdania z poprawnym i niepoprawnym użyciem opisywanych wyrażeń.

  • Uczyłem się do egzaminu i jak na ironię ktoś w mieszkaniu obok włączył wiertarkę, która bardzo hałasowała.
  • Przez cały tydzień nosiłam parasolkę w torebce, mimo że nie padało. W niedzielę zostawiłam ją w domu, wyszłam na zewnątrz i wtedy spadł deszcz. Co za ironia losu!
  • Jak na ironię losu kosz czekolad wygrał Adam, który od tygodnia jest na restrykcyjnej diecie.

Podsumowując – korzystamy z wyrażeń na ironięironia losu, a błędną wypowiedź jak na ironię losu wyrzucamy ze swoich słowników.

Ocena

Średnia ocena: 5 / 5. Liczba głosów: 11

Małgorzata Woźna

Małgorzata Woźna – magister filologii polskiej oraz kultury i praktyki tekstu, korepetytorka, korektorka i copywriterka, autorka bloga Prosty Polski, na którym od 2016 roku publikuje artykuły dotyczące języka polskiego. Pomaga uczniom szkół podstawowych i ponadpodstawowych uporać się z trudnymi zagadnieniami literackimi i językowymi. Daje wskazówki Polakom na temat poprawności problematycznych form.
Powiadomienia o komentarzach
Powiadom o
guest
0 komentarzy
najnowszy
najstarszy oceniany
Inline Feedbacks
Pokaż wszystkie komentarze.