Dywiz (zwany łącznikiem) jest często mylony z myślnikiem (zwanym półpauzą). Brak umiejętności rozróżniania dywizu od myślnika skutkuje popełnianiem błędów ortograficznych i interpunkcyjnych. Warto więc wiedzieć, czym jest dywiz, a czym myślnik.
Dywiz/łącznik wygląda tak: „-” (krótka kreska). Jest to znak ortograficzny. Stosujemy go na przykład:
- w pisowni nazwisk dwuczłonowych (Kowalska-Nowak, Wiśiewska-Kot);
- w odmianie skrótowców (idę do ZUS-u, jestem wolontariuszem WOŚP-u);
- w rzeczownikach złożonych równorzędnych (Kałków-Godów, elektryk-mechanik);
- w przymiotnikach złożonych równorzędnych (biało-czerwona, historyczno-literacki);
- w wyrazach z przedrostkiem, w których wyraz po przyrostku zapisywany jest wielką literą (eks-Ukrainiec, arcy-Europejczyk).
Myślnik/półpauza wygląda tak: „–” (dłuższa kreska). Jest to znak interpunkcyjny. Stosujemy go na przykład:
- by zaznaczyć pominięcie (elipsę) jakiegoś łatwego do domyślenia się członu zdania (W poniedziałek pójdę do kina, we wtorek – do teatru);
- by wyodrębić wtrącenie (Było to – jeśli sobie dobrze sobie przypominam – w tamtym tygodniu);
- do wyrażenia ralacji między dwoma osobami, rzeczami, zjawiskami (długość odcinka Wrocław – Kraków, mecz Legia Warszawa – Lech Poznań);
- do wprowadzania dialogów;
- do oznaczenia momentu zawieszenia głosu.
