Współczesność, inaczej postmodernizm, to epoka, która rozpoczęła się w 1939 roku i trwa do dziś. Twórcami tej epoki są między innymi polscy nobliści w dziedzinie literatury: Czesław Miłosz, Wisława Szymborska oraz Olga Tokarczuk. We współczesności pisał także niepolski noblista - Albert Camus.

XX-lecie międzywojenne to epoka literacka, która obejmuje lata 1918-1939. W okresie tym tworzyli Witold Gombrowicz, Bruno Schulz, Stefan Żeromski, Zofia Nałkowska, Maria Kuncewiczowa, Julian Tuwim i wielu innych. Powstało wiele grup poetyckich - między innymi Skamander, Awangarda Krakowska, Awangarda Lubelska czy Żagary.

Młoda Polska nazywana jest jeszcze modernizmem i neoromantyzmem. Ważnymi pojęciami w tej epoce były symbolizm, dekadentyzm i chłopomania. W Młodej Polsce tworzyli Stanisław Wyspiański, Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Jan Kasprowicz, a także Leopold Staff.

Pozytywizm to epoka z drugiej połowy XIX wieku. Tworzyli wtedy Bolesław Prus, Maria Konopnicka, Eliza Orzeszkowa. Ważne były koncepcje: pracy u podstaw, pracy organicznej, realizmu, naturalizmu, scjentyzmu, empiryzmu, agnostycyzm, ewolucjonizm oraz utylitaryzmu.

Romantyzm to epoka z pierwszej połowy XIX wieku. Tworzyli w niej: Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki, Zygmunt Krasiński, Aleksander Fredro, a także Cyprian Kamil Norwid. Ważnymi pojęciami dla tej epoki były: metafizyka, folklor, ludowość, uczuciowość, irracjonalizm, intuicjonizm.

Oświecenie nazywane jest wiekiem rozumu, wiekiem filozofów. Epoka ta obejmuje cały XVIII wiek. Najpopularniejszym polskim twórcą oświeceniowym był Ignacy Krasicki. Wydał wiele bajek, satyr, hymnów, a także pierwszą polską powieść. Ważnymi pojęciami z tego okresu są: klasycyzm, sentymentalizm, rokoko.

Barok to epoka, która trwała przez cały XVII wiek. Był to okres, w którym forma przeważała nad treścią. Obrazy były bogato zdobione, a wiersze pełne środków stylistycznych. Głównym założeniem twórców barokowych było dziwienie i szokowanie odbiorców.

Renesans, inaczej odrodzenie, to epoka, która trwała przez cały XVI wiek. W renesansie tworzyli: Jan Kochanowski, Mikołaj Rej, a także William Szekspir. Ważnymi pojęciami dla odrodzenia były reformacja, antropocentryzm oraz humanizm.

Średniowiecze nazywane jest wiekami średnimi, wiekami ciemnymi. Rozpoczęło się w V wieku, a zakończyło w XV wieku. Kojarzone jest przede wszystkim z Kościołem, wiarą i takimi pojęciami jak teocentryzm czy uniwersalizm. Średniowiecze wykształciło cztery wzorce osobowe: świętego, ascetę, władcę i rycerza.

Antyk, inaczej starożytność, to pierwsza epoka literacka. Rozpoczęła się w IX/VIII wieku przed naszą erą, a zakończyła w V wieku naszej ery, kiedy nastąpił upadek cesarstwa zachodniorzymskiego. Antyk kojarzony jest przede wszystkim ze starożytną Grecją i starożytnym Rzymem.

Wyróżniamy 10 epok literackich: antyk/starożytność, średniowiecze, renesans/odrodzenie, barok, oświecenie, romantyzm, pozytywizm, Młoda Polska/modernizm/neoromantyzm, XX-lecie międzywojenne, współczesność. Ich ramy czasowe opisane zostały w poście.

Wyróżnia się dziesięć epok literackich. Pięć z nich nazywanych jest jasnymi, a pięć - ciemnymi. Epoki jasne to takie, w których najważniejsze były wiedza i rozum, natomiast w epokach ciemnych najbardziej liczyły się wiara i uczucie.