Zapożyczenia są naturalnym zjawiskiem w polszczyźnie i w wielu innych językach. W polszczyźnie występuje tylko około 1700 słów rodzimych, cała reszta to zapożyczenia.
- Zapożyczenia wewnętrzne – pochodzą z regionów danego kraju, ze slangów, socjolektów, żargonów itp.
- Zapożyczenia wewnętrzne:
• ogarniać, rozkminiać, fajnie -> ze slangu młodzieżowego
• paka, ciupa, klawisz -> z gwary więziennej
• feedback, mieć dobry timing, deadline -> z korpojęzyka
• grzać ławę, dostać żółtą kartkę -> z języka sportowego. - Zapożyczenia zewnętrzne – pochodzą z innego kraju.
- Anglicyzmy – zapożyczenia z języka angielskiego:
• okej/okay
• komputer
• słit, kripi
• cool, mega, super
• team leader
• manager, biznesmen
• weekend. - Rusycyzmy – zapożyczenia z języka rosyjskiego (i jednocześnie błędy językowe):
• pod rząd (zamiast z rzędu)
• za wyjątkiem (zamiast z wyjątkiem)
• z wielkiej / z małej litery (zamiast wielką / małą literą)
• wydaje się być trafiony (zamiast wydaje się trafiony). - Galicyzmy – zapożyczenia z języka francuskiego:
• makijaż
• balejaż
• manicure
• pedicure. - Italianizmy – zapożyczenia z języka włoskiego:
• pizza
• spaghetti
• lasagne
• piano
• forte
• bella
• ciao. - Germanizmy – zapożyczenia z języka niemieckiego:
• ratusz
• wójt
• gmina
• burmistrz. - Bohemizmy/czechizmy – zapożyczenia z języka czeskiego:
• kościół
• kazanie
• hańba
• hardy. - Turcyzmy – zapożyczenia z języka tureckiego:
• dywan
• turban
• kebab. - Języki, z których czerpała polszczyzna:
• średniowiecze – język łaciński
• renesans, barok – język włoski
• oświecenie, romantyzm – język francuski
• pozytywizm – język angielski
• 123 lata okupacji – język niemiecki, język rosyjski
• współczesność – język angielski.
