Język wpływa na nasze myślenie. Dzieje się tak, bo jako rodowici jego użytkownicy nie zastanawiamy się nad sensem każdego wypowiedzianego słowa, wyrażenia czy zwrotu. Jakie „prawdy” bezrefleksyjnie wbijamy sobie do głów?
Zabawne wpadki komentatorów sportowych. Największe gafy i dwuznaczne wypowiedzi osób relacjonujących wydarzenia sportowe. Jak silne sportowe emocje wpływają na język?
Najpopularniejszych młodzieżowych słów i powiedzeń z roku 2016 część II. Co to znaczy cebula? Czym są prawilność i kołczan prawilności? Jaka to fryzura – na Pazdana? Jak to jest, żyć na YOLO?
W poście najciekawsze przykłady słów i powiedzeń najpopularniejszych wśród młodzieży w 2016 roku. Co to znaczy randomowy i propsować? Kim jest ktoś, kto piwniczy? O tych i innych wyrazach w artykule.
Dużo mówi się na temat tego, że Polacy mają braki w kwestiach poprawności językowej. Okazuje się, że o takich brakach możemy również mówić w związku z polszczyzną jako taką. Przykłady w poście.
Polacy słowo zajebiście traktują przesadnie pobłażliwie. Można stwierdzić, że stawiają je na równi z „kurczę”, „kurde” i „cholera” lub też, że uważają, iż wyraz ten nic wspólnego z wulgarnością nie ma. Rozumowanie to jest błędne.
Niejednokrotnie spotkałam się z oburzeniem uczniów szkół średnich w związku z nazywaniem ich nauczycieli profesorami. Czy pretensje są słuszne? A może nazywanie magistra profesorem jest językowo uzasadnione?
Zwyczajem Polaków stało się korzystanie ze zdrobnień. Pani na poczcie pyta: „Paczuszka priorytecikiem?”, a ekspedientka w sklepie ładuje „do woreczka marcheweczki, pomidorki i ziemniaczki”. Czy słusznie zdrobnienia występują w każdym naszym zdaniu?
Spotkałeś się z określaniem kogoś mianem „bananowca”, „banana” lub „bananowej młodzieży”? Czy wiesz, co to znaczy i skąd wzięła się ta nazwa? Sprawdź.
Ostatnio opowiedziałam o: dokładnie, generalnie, tak? i wiesz. Dzisiaj kolejna porcja nadużywanych przez Polaków słów i wyrażeń, które znaczą nic lub niewiele.
Chyba każdy ma „jakieś takie swoje ulubione słówka”, które często wplątuje w wypowiedzi. Są jednak wyrazy nagminnie powtarzane przez nas wszystkich (albo prawie wszystkich). Dzisiaj właśnie o nich.
W dzisiejszym poście nie opowiem o przekleństwach na „ch”, na „k” i na „p”, które przyszły Ci na myśl. Chociaż nie wykluczam, że kiedyś i takie rozważania będziecie mogli tu znaleźć.
Zasad stawiania i niestawiania przecinków jest sporo. Trudno byłoby wyjaśnić je wszystkie w krótkim blogowym wpisie. Postanowiłam więc, wziąć na celownik „i” oraz „a”.
Dzisiejszy wpis, jak bystrzakom już pewnie udało się zauważyć, traktować będzie o interpunkcji. Zanim jednak dowiemy się czegoś konkretnego o zasadach interpunkcyjnych, chciałabym zaapelować, żebyśmy w ogóle interpunkcję w miarę możliwości aprobowali.
Brodę, będącą częścią twarzy, ma każdy z Nas, na szczęście taka, którą trzeba golić, należy tylko do panów. W zamku mieszkają królewny, zamek mamy w drzwiach, kurtach, spodniach. Jedni golfami jeżdżą, inni je noszą, a jeszcze inni w golfa grają.