„Wyrzuciłem śmieci” czy „wyrzuciłem śmiecie” - jak mówi się poprawnie i dlaczego? Jak brzmi liczba mnoga rzeczownika „śmieć”? Czy większość z nas korzysta z poprawnej formy? Z czego wynikają kłopoty z odmianą tego wyrazu? Odpowiedzi na wszystkie pytania znajdują się w poście.
Większość z nas stawia znak równości pomiędzy wulgaryzmem a przekleństwem, uznając je tym samym na synonimy. Tymczasem w rzeczywistości wulgaryzm różni się od przekleństwa. Czym więc różni się wulgaryzm od przekleństwa? Dlaczego posługujemy się wulgaryzmami i przekleństwami?
W polszczyźnie występują rzeczowniki, które mają wyłącznie liczbę pojedynczą (są to tak zwane singularia tantum - inteligencja, igliwie, miłość) i rzeczowniki, które mają wyłącznie liczbę mnogą (pluralia tantum - nożyczki, drzwi, sanki). Lista sześćdziesięciu takich rzeczowników znajduje się w poście.
Formami, które często słyszymy, są zarówno formy swa/swej, ma/mej, twa/twej, jak i formy swoja/swojej, moja/mojej, twoja/twojej. Które z tych form są poprawne? Odpowiedź i krótkie wyjaśnienie na blogu. Sprawdź, czy posługujesz się poprawnymi formami!
Słowniki sprawdzające poprawność pisowni nie podkreślają ani formy "celi", ani formy "celów". Czy w związku z tym możemy uznać je za poprawne i odmieniać w dowolny sposób? Absolutnie nie! W polszczyźnie funkcjonują wyrazy "celi" i "celów", ale mają one zupełnie inne znaczenia.
Słowa „ach” i „aha” brzmią niemalże identycznie. Ich często błędny zapis jest więc najpewniej wynikiem skrzyżowania tych dwóch wyrazów. Wyjaśnijmy sobie, jak to z nimi jest na przykładach.
Neosemantyzm to wyraz lub wyrażenie, które od dawna funkcjonuje w polszczyźnie, ale któremu nadano mu nowe znaczenie. Wówczas wyraz lub wyrażenie funkcjonuje w dwóch bądź w większej liczbie znaczeń. Przykłady neosemantyzmów wraz z objaśnieniami ich znaczeń znajdują się w poście.
Metafora, inaczej przenośnia, to jeden z najpopularniejszych środków językowych. Metafory często przypisywane są patetycznym, wzniosłym treściom, głównie poezji. Tymczasem każdy z nas posługuje się metaforami na co dzień. Jak to jest możliwe? Wyjaśnienie wraz z przykładami metafor w poście.
Neologizm to słowo pochodzące z języka greckiego. Jest to innowacja językowa, czyli coś nowego w języku. Najprościej - neologizmem nazywamy nowy wyraz lub wyrażenie, wyraz lub wyrażenie, którego nie ma w słownikach. Neologizmy mogą być celowe bądź nieświadome. Przykłady takich neologizmów znajdują się poście.
W polszczyźnie występuje wiele frazeologizmów pochodzących z Biblii, z mitologii, z nazwami zwierząt, z nazwami roślin, a także z nazwami części ciała. Mamy również wiele znanych i wykorzystywanych w mowie codziennej metafor ze słowem serce. Ich lista znajduje się w poście.
Źródeł frazeologizmów i przysłów jest bardzo dużo. Są to na przykład: Biblia, mitologia, literatura, człowiek i części jego ciała, kultura i tradycja, wierzenia, rośliny i zwierzęta. To właśnie zwierzęta są przedmiotem artykułu, a konkretnie - frazeologizmy i przysłowia, w których pojawiają się nazwy zwierząt.
Jak poprawnie zapisać nazwisko dwuczłonowe po ślubie - z dywizem, z myślnikiem, a może rozdzielnie? Jaki zapis nazwiska obowiązuje kobiety, które zdecydowały się na nazwisko dwuczłonowe, czyli połączenie nazwiska panieńskiego i mężowskiego?
Warto zastanowić się nad tym, czy podróże kształcą. Z całą pewnością wycieczki – zarówno te dalsze, jak i te bliższe – mają swoje wady i zalety. Zostały one dokładnie opisane w poście.
Przemówienie na temat: Czy warto czytać książki. Argumenty mówiące o tym, że warto czytać książki i książka, która to udowadnia (z listy lektur obowiążkowych). Wzorcowe przemówienie dla klas 6, 7 i 8 szkoły podstawowej.
„Biadolić”, „narobić się”, „trząść portkami”, „wypaplać coś”, „zalać robaka”. Czym są kolokwializmy? Czy warto się nimi posługiwać? W jakich sytuacjach można używać kolokwializmów?