W radiu czy w radio? W studiu czy w studio?
„Radio” i „studio” – odmieniać czy nie odmieniać? Słuchamy audycji „w radiu” czy „w radio”? Jesteśmy „w studiu” nagrań czy w „studio” nagrań? Czy formy „radiów” i „studiów” są poprawne?
Paczuszka priorytecikiem? – o natręctwie zdrobnień
Zwyczajem Polaków stało się korzystanie ze zdrobnień. Pani na poczcie pyta: „Paczuszka priorytecikiem?”, a ekspedientka w sklepie ładuje „do woreczka marcheweczki, pomidorki i ziemniaczki”. Czy słusznie zdrobnienia występują w każdym naszym zdaniu?
Abnegacja – co to jest?
„Abnegacja” to słowo, któremu często przypisujemy błędne znaczenie. Kojarzymy ją z negowaniem, zaprzeczaniem. Niesłusznie! Co tak naprawdę znaczy „abnegacja” i kim jest „abnegat”?
Ten pomarańcz czy ta pomarańcza? Ten por czy ta pora?
„Ten pomarańcz”, „ta pomarańcza”, „ten por”, „ta pora” – wszystkie cztery formy są poprawne. Ich użycie zależy jednak od tego, o jakiej rzeczy lub zjawisku w wypowiedzi mowa.
Kobiety i mężczyźni – frazeologizmy i przysłowia
Co frazeologizmy mówią o kobietach, a co o mężczyznach? Jak to się dzieje, że kiedy rozmawiamy o pogodzie albo korkach w mieście, zdradzamy, co myślimy na temat macierzyństwa, blondynek, Niemców czy płci przeciwnej?
Czy jesteśmy skazani na bycie głupkami?
Dziecko w podstawówce umie wymienić osiem rodzajów okolicznika, uczeń szkoły średniej zna definicje: elipsy, emblematu, epifory, epigramatu... A dorosły człowiek? Co on wynosi z dwunastu lat lekcji języka polskiego?
Postaci czy postacie?
W dzieciństwie spotykaliśmy się wyłącznie z formą „dwie postacie” i nikt z nas nie zastanawiał się nad jej poprawnością. Od niedawna jednak media propagują formę „dwie postaci”. Którą więc strukturą powinniśmy się posługiwać?
Przy pomocy czy za pomocą?
Obie formy, czyli „przy pomocy” i „za pomocą” istnieją w języku polskim. Różnią się one jednak kontekstem użycia. Kiedy powinniśmy zatem wybierać „przy”, a kiedy „za”?
Trzeci to: 3., 3ci czy 3-ci?
Drugi, trzeci, czwarty, sto dwudziesty pierwszy, tysięczny, milion sześćdziesiąty ósmy... – To przykłady liczebników porządkowych. Jak zapisać je cyframi?
Nienawidzieć czy nienawidzić?
Forma poprawna to „nienawidzić”, niepoprawna – „nienawidzieć”. Skąd bierze się tendencja do wybierania błędnej formy? Wyraz „nienawidzieć” traktujemy analogicznie do takich słów jak „chcieć”, „myśleć”, „widzieć”.
Polonista (dla polonistów i niepolonistów)
Polonista to ktoś, kto: przez całe studia ma koszmary, w których w jednej ręce trzyma dyplom magistra, a drugą miesza frytki, bo właśnie dostał pracę w fast foodzie; potrafi ładnie się wysłowić – wersja optymistyczna; mówi tak, że nikt nie wie, o co mu chodzi – wersja prawdziwa.
Słowa, których nadużywamy, cz. II
Ostatnio opowiedziałam o: dokładnie, generalnie, tak? i wiesz. Dzisiaj kolejna porcja nadużywanych przez Polaków słów i wyrażeń, które znaczą nic lub niewiele.
Słowa, których nadużywamy, cz. I
Chyba każdy ma „jakieś takie swoje ulubione słówka”, które często wplątuje w wypowiedzi. Są jednak wyrazy nagminnie powtarzane przez nas wszystkich (albo prawie wszystkich). Dzisiaj właśnie o nich.
Wulgaryzmy – 4 fakty, o których nie miałeś pojęcia
W dzisiejszym poście nie opowiem o przekleństwach na „ch”, na „k” i na „p”, które przyszły Ci na myśl. Chociaż nie wykluczam, że kiedyś i takie rozważania będziecie mogli tu znaleźć.
Jesteś humanistą? – Jesteś idiotą!
Obraz humanisty w oczach społeczeństwa zrównuje go z nic niepotrafiącym (w perspektywie bezrobotnym) idiotą. Dzieje się tak, bo słowem humanista szastamy na prawo i lewo, więc zaczęło oznaczać wszystko i nic. A to nie tak.